Η σχετική μικρή έκταση της πλατείας Ελευθερίας καλείται να απορροφήσει την πυκνότητα των ανθρώπων μιας αστικής πλατείας, την αναψυχή ενός πάρκου, την ψυχαγωγία και να γίνει ο συνδετικός άξονας μεταξύ του λιμανιού και της πόλης.

Η συνθετική δομή της πρότασης γεννιέται από την ανάγκη δημιουργίας μιας “όασης πρασίνου” στο κέντρο της πόλης. Μια περιοχή πρασίνου που θα ενταχθεί στον ιστό της πόλης και θα αναπτύξει νέες σχέσεις μεταξύ των κατοίκων και του δημόσιου χώρου.

Οι βασικοί στόχοι της σύνθεσης είναι: Εσωστρεφής πνεύμονας πρασίνου μονωμένος από την πόλη και την κυκλοφορία, ανάδειξη της πλατείας – πάρκου ως τοπόσημο στο θαλάσσιο μέτωπο, σύνδεση του λιμανιού και της πόλης μέσω της πλατείας και οικονομία κατασκευής.

Η ιδέα της “όασης” φιλοδοξεί να εξυπηρετήσει: Την ανάδειξη και τον πολλαπλασιασμό της υψηλής φύτευσης, την επεξεργασία του ανάγλυφου- με την κατασκευή λοφίσκων περιμετρικά της πλατείας, τοποθέτηση ελλειψοειδούς διαδρομής στα εσωτερικά όρια της υψηλής φύτευσης, την ανάδειξη του παλιού ορίου του θαλάσσιου μετώπου με “στοιχεία νερού”, τον ορισμό ενός διαγώνιου άξονα σύνδεσης πόλης-λιμανιού που διατρέχει την πλατεία και την κατασκευή ενός τοπόσημου – φάρου κατά μήκος της παραλίας.

Design Team // George Anagnostellis, George Vidalis
Landscape design // Fytron O.E. (Michalis Petsaggourakis)
Visual artist // Noni Nezi